Komentarze
blog ogólny
Forum Romanum
11 września 2013
Katarzyna JabłońskaBluźnierstwo miłości
„Urania i Theodoros muszą wybrać – albo życie monastyczne, albo życie ludzi świeckich; każdy z tych wyborów oznacza rezygnację z czegoś bardzo cennego. I wcale nie chodzi tu o wybór między miłością do Boga a miłością do człowieka” – ta alternatywa jest fałszywa. Nie można kochać Boga, nie kochając człowieka – Katarzyna Jabłońska na łamach „Kultury Liberalnej” recenzuje film Metéora.
„Historia, którą chcieliśmy opowiedzieć, jest trochę bluźniercza” – tak skomentował Metéorę Theo Alexander, odtwórca jednej z głównych ról w tym filmie i jego współproducent. Myliłby się jednak ten, kto tę „bluźnierczość” chciałby widzieć w opowieści o rodzącej się miłości między mnichem i mniszką, zamieszkującymi klasztory położone na dwóch przeciwległych wzgórzach masywu słynnych Meteorów. Historia Uranii (Tamila Koulieva) i Theodorosa – aktorzy obdarzyli swoich bohaterów nie tylko zewnętrznym, ale i wewnętrznym pięknem – nie jest opowieścią o romansie, jaki połączył dwoje prawosławnych mnichów. Wprawdzie niewiele o nich wiemy, wydają się jednak ludźmi głęboko wierzącymi, którzy – świadczy o tym intymna relacja, łącząca każdego z nich z Bogiem – świadomie wybrali mnisze życie. Trudno sobie zresztą wyobrazić, aby można było zdecydować się na nie przez przypadek czy przekorę. Jego maksymalne uproszczenie i asceza mogą fascynować z pewnej odległości, ale przeżywać tak kolejne dni, miesiące i lata, niemal wszystkie do siebie bliźniaczo podobne, i być człowiekiem spełnionym – jest to możliwe chyba tylko wtedy, kiedy do tego miejsca przyprowadzi człowieka miłość, wielka miłość. Wydaje się, że to właśnie o niej opowiadają Urania i Theodoros słowami Psalmu 23, który dyskretnie powraca podczas całego filmu.
Całą recenzję można znaleźć na stronach „Kultury Liberalnej”.
Komentarze:
Komentarze niepołączone z portalem Facebook
Komentarz pojawi się po zaakceptowaniu przez moderatora.
