Korepetycje z Jana Pawła II

Faustyna ujrzała Jezusa, kiedy wszedł do Wieczernika, tchnął na apostołów i powiedział: „Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone…” – i tak właśnie kazała Go namalować. Słowa umieszczone na tym obrazie: Jezu, ufam Tobie odnoszą się zatem do naszego usprawiedliwienia. Stanowią wyraz nadziei – tej ostatecznej. Jest ona silniejsza niż śmierć.

Wielki Jubileusz Roku 2000 był czasem łaski i wybaczenia win. Był przede wszystkim proklamacją łaskawości Boga, który – za pośrednictwem Kościoła – odpuszcza grzechy i kary za nie (to dlatego w tym roku Kościół tak szczodrze udzielał odpustu zupełnego). Ale także: wezwaniem do wybaczania sobie nawzajem oraz do „łaskawego” potraktowania „naszych winowajców” (apel o zniesienie kary śmierci) i dłużników (apel o redukcję długów zaciągniętych przez kraje najuboższe). Oraz do „wpuszczenia światła” do naszych własnych serc: Przestań się lękać! (...) Jest z tobą Chrystus, niezawodny Dawca nadziei. Papież mówił, że prosty akt zawierzenia Jezusowi przebija najgęstsze chmury i sprawia, że promień światła przenika do życia każdego człowieka.

Jubileusz już dawno się skończył, ale czy wolno nam zapomnieć o tym, co stanowiło jego treść?! O naszym nawróceniu?

Za punkt trzeci tego nauczania uważam konsekrację sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach i wszystko, co Jan Paweł II powiedział wówczas światu i Polsce.

A mówił – w rok po zamachu terrorystycznym w Nowym Jorku i Waszyngtonie – zawierzając świat Bożemu Miłosierdziu. I prosząc nas o modlitwę – modlitewny „szturm” w intencji całego świata, tak jakby nic nie zależało tu od nas (W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście). Jednocześnie wzywał nas do praktykowania miłosierdzia, tak jakby zależało od nas wszystko: Bądźcie świadkami miłosierdzia!

Potrzebna jest dziś wyobraźnia miłosierdzia – mówi Kościołowi (to znaczy: nam!) Ojciec Święty. Potrzeba tej wyobraźni wszędzie tam, gdzie ludzie w potrzebie wołają do Ojca miłosierdzia: „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”. Oby dzięki bratniej miłości tego chleba nikomu nie brakowało! „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.

Oto testament Papieża Jana Pawła. Czy możemy przejść obok niego obojętnie?

Janusz Poniewierski – ur. 1958. Publicysta, redaktor „Znaku”, autor m.in. książek „Pontyfikat”, „Kwiatki Jana Pawła II”.