Korepetycje z Jana Pawła II

Jan Paweł II

Korepetycje z Jana Pawła II

Korepetycje z Jana Pawła II - 15 kwietnia 2011

Jan Paweł II, Potrzebne jest nowe przymierze między Kościołem a kulturą, WIĘŹ 1993 nr 10.

Dialog ten nie powinien się ograniczać do problemów typowo religijnych, lecz winien dotykać także wielkich tematów etycznych i antropologicznych, które są z nim wewnętrznie powiązane.

Odnowione „przymierze" między Kościołem i światem kultury, wymagające wprawdzie dialogu respektującego różnice, wydaje się być sprawą konieczną i pilną po to, by móc zrozumieć nasze tak skomplikowane czasy i przewidzieć właściwy kierunek drogi.

7. Istotnie, przed naszymi oczyma roztacza się świat nie czarno-biały, lecz pełen świateł i cieni. To wymaga cierpliwości i daru mądrego „discernimento".

Ludzkość jest wciąż zbyt upokorzona przez przemoc i różnego rodzaju nietolerancję, udręczona głodem i biedą milionów osób, zagrożona klęską ekologiczną o takich rozmiarach, że istnieje obawa „holocaustu" środowiska naturalnego, nie mniej przerażającego, niż „holocaust nuklearny”. Wszystko to przygnębia i napełnia lękiem. Czyż jednak można nie otworzyć serca na nadzieję, skoro widać w tylu środowiskach społecznych, a szczególnie wśród młodego pokolenia, potrzebę nowej solidarności, siliejszej świadomości praw ludzkich, kultury non-violence, czynnego zaangażowania się wolontariatu na rzecz ubogich i wyrzuconych na margines, czynnej wrażliwości ekologicznej.

Zatem: światła i cienie. „Nowe przymierze" pomiędzy Kościołem i kulturą będzie musiało podjąć trud usuwania cieni i otwierania drzwi dla światła. Dlatego, jako doniosły „znak czasu" należy traktować obiecujące zaangażowanie ekumenicznie wśród chrześcijan i sam dialog międzyreligijny, który wzywa ludzi różnych wyznań do współpracy dla dobra ludzkości. Na tle smutnego wspomnienia wojen religijnych, prawdziwej nocy wiary, wschodzi poranek tak potrzebnego pokoju religijnego, który sprzyja harmonijnemu współżyciu także w ramach społeczności obywatelskiej.

8. W tej perspektywie, Szanowni Państwo, wasz Uniwersytet stanowi szczególny symbol górujący w geograficznym sercu Europy, wezwanej do stałego jednoczenia sił, aby w ten sposób pełnić wobec świata służbę pokoju, w zgodzie ze swą, liczącą tysiąclecia, tradycją i cywilizacją. Pełnieniu takiej roli dobrze służy stara i głęboka relacja, która łączy ją z chrześcijaństwem. Kościół ze swej strony gotów jest zaofiarować nowej wędrówce, którą podejmie Europa, swój wkład dawny i zawsze nowy. Jest to świadectwo Chrystusa „Boga-z-nami", „Boga-z-człowiekiem". Jest to propozycja Boga, objawiającego się w pełni w Krzyżu Jego Syna, który stał się człowiekiem. Jest to przepowiadanie Boga-Miłości.

Pobudzony przez tę właśnie Miłość przybyłem do was. Ze wzruszeniem spoglądam w wasze oczy, które doświadczyły łez. W was obejmuję braci, którzy długo znosili cierpienia. Pragnę jednak przede wszystkim skierować wraz z wami spojrzenie ku przyszłości, ku drodze postępu i pokoju, która jest przed nami.

Nie lękajcie się, Przyjaciele, otworzyć drzwi dla Chrystusa! On zna serce człowieka i potrafi udzielać głębokich odpowiedzi na jego niepokoje. Zaprasza nas, byśmy wspólnie walczyli o świat rzeczywiście wolny i solidarny.

Pozdrawiam was w tym duchu, dziękując za uważne i serdeczne wysłuchanie mych słów. Modlę się o Boże błogosławieństwo dla was, dla waszej pracy i wszystkich osób wam bliskich.

WIĘŹ 1993 nr 10

poprzednia strona 1 2 3 4

Jan Paweł II

Korepetycje z Jana Pawła II

Bez Ciebie nie przetrwa WIĘŹ! Jak możesz pomóc?