Czytelnia
12 marca 2010
Ma dziecko przyszłość, ale ma i przeszłość: pamiętne zdarzenia, wspomnienia, wiele godzin najistotniejszych samotnych rozważań. Nie inaczej niż my pamięta i zapomina, ceni i lekceważy, logicznie rozumuje i błądzi, gdy nie wie. Rozważnie ufa i wątpi.
Janusz Korczak, Prawo dziecka do szacunku, w: S. Wołoszyn, Korczak, s. 164.
