Czytelnia

Niestety, nawet ta deklaracja burmistrza Rzepki nie została spełniona, na co niebagatelny wpływ miał fakt, że w tym roku mieliśmy dalszy ciąg farsy odgrywanej przez starostę Piasnego.

Wiosną tego roku nowy burmistrz Olkusza Roman Piaśnik zwrócił się do starosty Piasnego z pismami w sprawie wykonania i umieszczenia na budynku Starostwa Powiatowego tablicy upamiętniającej uwięzienie ok. 3000 olkuskich Żydów. Stwierdził, że to Starostwo Powiatowe powinno być głównym inwestorem przedsięwzięcia, ponieważ jest właścicielem budynku, niemniej zadeklarował ze strony Gminy Olkusz „wsparcie finansowe na realizację tego zamierzenia w wysokości do 50 % kosztów wykonania i wmurowania tablicy oraz chęć współpracy w zakresie opracowania projektu”. Starosta Piasny w wypowiedzi do „Gazety Wyborczej” uznał jednak, że takie rozwiązanie „uwłacza godności tego wydarzenia”. Były wicewojewoda małopolski Jerzy Meysztowicz, zażenowany szokującymi wypowiedziami Piasnego, zaraz po ich lekturze zadzwonił do redakcji krakowskiej „GW” i zadeklarował, że z własnej kieszeni dołoży brakującą sumę do kosztu olkuskiej tablicy „choćby jutro”. Olkuskie Starostwo najwyraźniej nie skorzystało jednak z oferty Urzędu Miasta i wojewody Meysztowicza, bo na tegoroczną rocznicę Zagłady olkuskich Żydów tablicy na starostwie dalej nie było. Podczas rozpoczęcia tegorocznego Marszu Pamięci na ścianie budynku starostwa wywiesiłem zatem ponownie plakat sprzed roku.

Z daleka widać, z bliska — nie?

Choć oba przedstawione tu wydarzenia odbiły się szerokim echem w świecie, to w samym Olkuszu tylko bardzo skromne grono osób jest tego świadomych. Wielu mieszkańców nawet nie wie o tym, że takie wydarzenia w ich mieście miały miejsce.

Jeśli o zbezczeszczeniu olkuskiego cmentarza żydowskiego można było na obu półkulach globu przeczytać teksty w języku polskim, angielskim, francuskim, hebrajskim, hiszpańskim, niemieckim i włoskim (zapewne też jeszcze w innych, ale ich nie sprawdzałem), to z olkuskich gazet jedynie w „Przeglądzie Olkuskim” ukazał się na ten temat artykuł, a „Puls Olkusza” zamieścił na swej stronie internetowej lakoniczną notkę o dewastacji okraszoną kilkoma zdjęciami (która to notka nie znalazła się jednak w wydaniu papierowym roznoszonym do olkuskich mieszkań). Pozostałe miejscowe gazety i portale internetowe zgodnie sprawę przemilczały. Można więc przyjąć, że świadomość większości olkuszan, którzy mają jakąś wiedzę na temat wydarzenia, bazuje — niestety — na wydrukowanym w „Przeglądzie Olkuskim” (z 10 kwietnia 2015 r.) artykule „Wandalizm czy antysemityzm? Olkuski kirkut zdewastowany”. Mówię „niestety”, ale mimo wszystko trzeba tu zauważyć i docenić fakt jego opublikowania, bo bez tego artykułu w „Przeglądzie” olkuszanie (poza bardzo nielicznymi wyjątkami) o tym, że takie zdarzenie w ich mieście miało miejsce, nie wiedzieliby nic.

Nad artykułem z „Przeglądu Olkuskiego” chciałem się tu chwilę zatrzymać.

Muszę przyznać, że nie zazdroszczę autorowi artykułu. Młody, prowincjonalny dziennikarz stanął bowiem przed nie lada wyzwaniem. Miał opisać sprawę przestępstwa (zajęła się wszak sprawą policja!), do jakiego doszło w Olkuszu. Jakie miał dane? Otóż do zdarzenia doszło na cmentarzu żydowskim, a śladami działań przestępczych były zniszczone, popisane sprayem i porozbijane kamienne płyty nagrobków. Wśród napisów pozostawionych przez sprawców znalazły się hasła „Jude”, „Jude raus”, „Auschwitz”, a więc ewidentne odwołania do ideologii nazistowskiej. Śledztwo podjęto po tym, gdy informacja o fakcie została rozpropagowana przez Ośrodek Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych. Wszystkie te okoliczności wskazywały aż nadto wyraźnie, że mamy tu do czynienia z antysemityzmem. A co miał zrobić nasz dziennikarz? Ano, pod żadnym pozorem nie wolno mu było takiego wniosku wyciągnąć. Bo u nas czegoś takiego jak antysemityzm po prostu nie ma i być nie może. Nie ma i basta!