Czytelnia

Stanisława Grabska

Kobiety w Polsce, we Francji i w Niemczech

W dniach 5-8 października 1992 r. odbyło się w Warszawie seminarium polsko-francuskie na temat sytuacji kobiet w obu krajach. Organizatora­mi było ze strony polskiej Stowarzy­szenie „Polski Związek Zwykłych Kobiet” (PZZK) oraz Duszpasterstwo Kobiet, a ze strony francuskiej „Action Catholique Generale Française” (ACGF). Główną organizatorką spotkania była Maria Wilczek. Przy okazji tego spotkania dowiedzia­łam się o obu tych organizacjach nieco szczegółów.

PZZK został zarejestrowany jako stowarzyszenie 8 października 1990 roku. Jest organizacją katolicką, formacyjną, ale i mającą na celu działa­nie konkretne – charytatywne, wpływanie na sprawy publiczne, o ile dotyczą kobiet; przede wszystkim budowanie więzi między kobietami i między rodzinami. Chodzi tu o pewną samopomoc kobiecą – także w takich sprawach, jak znajdowanie miejsc pracy. Obecnie Związek składa się z pięciu oddziałów mających swoich duszpasterzy oraz małych grup lub pojedynczych kobiet. Październikowe seminarium stanowi ogniwo w nawiązywaniu kontaktów z kobietami na świecie i różnymi ich organizacjami.

ACGF wyrosła z Ligi Patriotycznej Francuzek założonej w 1902 r. dla obrony prawa do wolności religijnej. Z czasem przekształciła się ona w Ruch Akcji Katolickiej Generalnej Kobiet (Mouvement d'Action Catho­lique Generale des Femmes). Ta wyspecjalizowana gałąź Akcji Katolickiej początkowo łączyła (podobnie jak dzisiaj organizacje w Polsce) działanie formacyjne z praktycznym w zakresie pomocy i samopomocy. Dzisiaj we Francji jest tyle organizacji charytatywnych i działań w różnych kierunkach: społecznym, politycznym i prawnym, że ACGF mogło się poświęcić przede wszystkim działaniu formacyjnemu i informacyjnemu. Przy tym służy nie tylko informacją „z góry w dół Kościoła”, ale przedsta­wia hierarchii sprawy kobiet tak, jak są wyrażane na dole przez kobiety uwikłane w różne trudne sytuacje. Kobiety z ACGF starają się być z kobietami w konkretnych sytuacjach, razem myśleć, razem szukać rozwią­zania problemów. Praca odbywa się w grupach terenowych i w grupach tematycznych – te dwa typy pracy przenikają się wzajemnie, pozwalając na opracowywanie różnych tematów i ustawiczne konfrontowanie ich z problemami kobiet w terenie. ACGF wydaje miesięcznik: „Horizon fem­me” oraz biuletyny, w których publikuje wypowiedzi kobiet na różne tematy – i to nie w formie artykułów, lecz żywych wypowiedzi zebranych od wielu kobiet na dany temat.

Specyfika pracy ACGF wywołała pewne niezrozumienie polskich uczestniczek spotkania, które preferowały działanie bądź społeczne, bądź (posłanki na Sejm) legislacyjne. Np. w sprawie aborcji ACGF nie wypo­wiada się, chce natomiast być z kobietami w trudnościach i pomocą swą oraz obecnością sprawiać, że zdecydują się one na urodzenie poczętego dziecka.