Czytelnia

Specyfikę własnego wkładu w refleksję eklezjologiczną mogę określić następująco: wola recepcji soborowego stylu i myśli ojców Soboru z podkreśleniem i ukazaniem wspaniałości Boga, w którego wierzymy. Jestem przekonany o wielkiej potrzebie tego typu promowania chrześcijaństwa i rozwijania pozytywnej motywacji, szczególnie pośród młodych ludzi, by chcieli je z radością przyjąć i nim żyć. Tego nie sposób dokonać bez lepszej interpretacji chrześcijańskiej inicjacji i rozwoju formacyjnego wymiaru teologii. Jest w tym względzie wiele do zrobienia i na pewno trzeba będzie pójść w tym kierunku o wiele bardziej. Wiąże się to ściśle z kwestią naprawy teologicznego języka i z potrzebą zadbania o bardziej zajmujący przekaz prawdy objawionej (por. KDK 62). Z myślą o tym w 2004 r. zainicjowałem Wykłady otwarte o Duchu Świętym.

W przyszłości chciałbym nieco więcej uwagi poświęcić analizie i prezentacji trzech ważkich zagadnień:

1. Kwestia ontycznego statusu chrześcijanina. Podczas sympozjum w Jałcie, we wrześniu 2005 roku, pt. Objawić człowieka człowiekowi. Wyzwanie dla teologii Europy Środkowej i Wschodniej wygłosiłem referat, dotąd jeszcze nie opublikowany: Człowiek w ramionach Bożego miłosierdzia. Zawartą w nim myśl skrótowo wyraża następujący jego fragment: W chwili chrztu Duch Święty otwiera ludzkie serce zaryglowane przez Szatana i wprowadza w nie Chrystusa, który miażdży głowę węża (por. Rdz 3,15), gładzi zmazę grzechu pierworodnego i obdarza swoim życiem. Odtąd żyje człowiek życiem Chrystusa i żyje w Duchu; rozszerza się niejako wewnętrzna przestrzeń życiowa człowieka, wyniesiona do nadprzyrodzonego życia Bożego. Człowiek żyje w Bogu i z Boga [...] (Dominum et Vivificantem 58). Jako taki jest istotą nie tylko z Bożej ręki, ale w Bożych rękach. Jego udziałem jest trwanie w ramionach Boga: Synu i Duchu. W tej niesamowitej tajemnicy życia w dwóch rękach Boga tkwi najgłębsza podstawa godności każdego chrześcijanina; ujawnia się blask i piękno bycia dzieckiem Bożym. Tę tajemnicę zamierzam bardziej jeszcze zgłębić i szerzej opracować.

2. Kwestia wartości sakramentu małżeństwa. Pierwszy krok w tym kierunku stanowią: konferencja naukowa zorganizowana przeze mnie w KUL, w listopadzie 2006 r., pt. Sens i wartość sakramentu małżeństwa oraz przygotowany na nią referat pt. Sakramentalne małżeństwo w świetle encykliki Benedykta XVI Deus caritas est.

3. Kwestia odnowy Kościoła w interpretacji papieża Benedykta XVI. Niektóre elementy ująłem w trzech artykułach:

- Teologia - Kościół - Liturgia - Dialog. Idee przewodnie wybranych obszarów refleksji Josepha Ratzingera, w: Wybitni teologowie XX wieku. Krąg języka niemieckiego, red. J. Jezierski, K. Parzych, Olsztyn 2006, s. 211-227;

- Josepha Ratzingera elementarz nauki o Kościele, w: K. Glombik (red.), Wokół osoby i myśli Benedykta XVI, Sympozja 63, Opole 2006, s. 45-55;

- Duch Święty a rodzina Boża w świecie w interpretacji Benedykta XVI, RT 53(2006) z. 2, s. 13-26.

ks. Andrzej Czaja