Komentarze
blog Katarzyny Jabłońskiej
W stronę Słońca
13 maja 2009
Z pamiętnika kuracjuszki – Dzień siódmy
Ależ ja tu jestem zajęta – wprost panicznie! Ale od początku. Pobudka 6.10 – trzeba przed kąpielą solankową, która punktualnie o 7.00, zmyć z siebie wszystkie te maści i olejki. Po kąpieli obowiązkowo nad morze, żeby się przywitać. Potem w pośpiechu, bo nad morzem całkiem człowiek zatraca poczucie czasu, na inhalację. Na chwilkę do domu, żeby wypakować mokry ręcznik i biegiem na śniadanie, gdzie współbiesiadnicy mocno już zaawansowani w zupie mlecznej. Po śniadaniu koniecznie nad morze. Tu zdaje mi się, ze jestem zaledwie chwilę, a okazuje się że za 3 min. kolejny zabieg a czasem i dwa, jeden po drugim – dobrze, że zazwyczaj już nie trzeba do domu po akcesoria, jeden z nich ich nie wymaga, a drugi zdarza się rzadko. Po zabiegu do domu na herbatę i leżakowanie, bo trochę już człowiek zmęczony.
Wydaje mi się, że ledwie zamknęłam oczy, a tu już pora na obiad. A po obiedzie? Oczywiście, spacer nad morze. Potem do domu na herbatę albo kawę i lekturę. Ledwie ją rozpoczynam już kolacja. Raz pozwoliłam sobie na wagary, ale moi współbiesiadnicy martwią się, że nie dojadam, więc raczej stawiam się na posiłki. A po kolacji bezapelacyjnie nad morze, tym razem tylko na chwilę, żeby potem jeszcze trochę poczytać, popracować albo choć zaadresować pocztówki. Chwila trwa zazwyczaj ok. 2 godz. Do pokoju przybijam w okolicach 9.
Parzę herbatę, otwieram książkę, ale ten szok tlenowy – tylko na chwilkę kładę się pod koc. Grubo po północy reflektuję, że chyba warto na serio pójść spać. Trzeba się tylko jeszcze naoliwić i namaścić, i nastawić budzik na 6.10. Zasypiam niemal na stojąco. Kiedy naciągam kołdrę na zegarze dawno już po 1, a czasem dochodzi 2. To był naprawdę długi dzień.
Komentarze:
Komentarze niepołączone z portalem Facebook
Komentarz pojawi się po zaakceptowaniu przez moderatora.
