Czytelnia

Bóg wziął ziarno z innych światów i wsiał je w tej ziemi, i wypiastował swój ogród, a wzeszło w nim wszystko, co mogło wzejść, ale to, co wypiastowane, żyje i życie zawdzięcza jedynie poczuciu swej więzi z tajemnicą innych światów; jeżeli poczucie to w nas słabnie lub gaśnie, umiera też to, co w nas wzeszło. Wtedy życie staje się nam obojętne, nienawistne.

Fiodor Dostojewski, Bracia Karamazow, Kraków 2004, s. 370.