Czytelnia
25 października 2009
Wspólnotę tworzy delikatność i serdeczność, wtapiająca poszczególne osoby w rzeczywistość każdego dnia. Składają się na nią drobne gesty, zachowania, przysługi, a nawet ofiary i znaki prowadzące do jednej i tej samej konkluzji: „kocham ciebie” i „jestem szczęśliwy, że mogę tu z tobą być”.
Jean Vanier, Wspólnota miejscem radości i przebaczenia, tłum. M. Żurowska, s. 59.