Czytelnia
21 maja 2010
Poeta tworzy piękno dzięki uwadze skierowanej na rzeczywistość. Podobnie jest z uczynkiem miłości. Wiedzieć, że ten człowiek, który jest głodny i spragniony, istnieje naprawdę, tak samo jak ja istnieję — to wystarczy, a reszta wynika już sama z siebie.
Simone Weil, Świadomość nadprzyrodzona, s.190.