Czytelnia

Tym, co nie znają z bliska człowieka żyjącego w nędzy, wydaje się on nie człowiekiem cierpiącym, lecz budzącym odrazę wyrzutkiem społeczeństwa. Wystawiony na nieustanne ryzyko, bez wykształcenia, odarty z wszelkiej nadziei, żyjący w zniszczonej rodzinie, jest niewygodny dla naszych wypucowanych sumień, zarazem słabych i tchórzliwych. Jakże mielibyśmy go uznać za równego nam?

o. Józef Wrzesiński, Ujrzymy słońce. Pisma i słowa, s. 10.