Czytelnia

¹ Por. W. Zuzga: „Teologia feministyczna”, „Jednota” 1990 nr 12, s. 21-22 i 29; E. Adamiak: „O co chodzi w teologii feministycznej?”, „Więź” 1993 nr 1, s. 68-77; także „Błogosławiona jesteś między niewiastami. Maryja w feministycznej teologii Cathariny Halkes”, Lublin 1997 , s. 9-66.
² H. Pissarek-Hudclist: „Männer müssen abgeben, Frauen sich behaupten”, w: „Streitfall Feministische Theologie”, red. B. Hübener, H. Meesmann, Düsseldorf 1993, s. 174. Au­torka tych słów była uczennicą Karla Rahnera, u kresu życia sprawowała funkcję dziekana Wydziału Teologii Katolickiej Uniwersytetu w Innsbrucku.
³ W ten sposób sam język ukrywa, nic dostrzega, nie nazywa istnienia kobiet. Postula­tem feminizmu jest odkrywanie tej ukrytej, niewidocznej obecności kobiet - na różnych płaszczyznach. Oznacza to m.in. tworzenie nowych form językowych, np. dla określenia ko­biet wykonujących różne zawody. O ile niektóre z nich przyjmujemy bez zastrzeżeń (nauczy­cielka, lekarka, dentystka), inne budzą sprzeciw. Dla wielu takim słowem jest „teolożka”, czyli kobieta-teolog. Inną propozycją – ks. W. Hryniewicza – jest „teologini”. Słowo teolożka brzmi według wielu niepoważnie albo nawet obraźliwie. Używam go w tym tekście w przekonaniu, że również opory, jakie może budzić, ujawniają, jak głęboko tkwią w nas pewne wyobrażenia, mimo iż wydaje się, że zostały przezwyciężone na płaszczyźnie inte­lektualnej.
⁴ Reprint wydania krakowskiego z 1614 roku w 1992 roku opublikowało wrocławskie wydawnictwo „Wyspa”.
⁵ Pojęcie przejęte od Paula Ricoeura przez Elisabeth Schüssler Fiorenzę, która wypra­cowała je głównie w odniesieniu do Pisma Świętego, ale uzyskało ono już szersze znaczenie. Zob. E. Schüssler Fionenza: „Brott statt Steine: die Herausforderung einer feministischen Interpretation der Bibel”, Freiburg (Schweiz) 1988, e. 49-58; por. Papieska Komisja Biblij­na, „Interpretacja Pismu Świętego w Kościele”, Poznań 1994, s. 55-57.
⁶ Zob. P. 'lrible: „Texts of Terror. Literary-F'eminist Reading of Biblical Narratives”, Philadelphia 1984.
⁷ Zob. dla przykladu C. Halkes: „Wie erfahren Frauen die Kirche”, w: „Selbstverständ­nis von Frauen heute, Pastoral-Theologische Information”, I (1982), s. 36-38.
⁸ Omówienie istniejących już klasyfikacji oraz najbardziej zróżnicowane i dające uajlep­szą orientację zestawienie podstawowych kierunków teologii feministycznej daje H. Meyer Wilmes: „Rebellion auf der Granze. Ortsbestimmung feministischer Theologie”, Freiburg-Ba­I Wien 1990, s. 109-113. Por. E. Adamiak: „O co chodzi w teologii feministycznej”, s. 70-72.