Czytelnia

Dziś i jutro polskiej wiary

Rafał Boguszewski, Polak - na zawsze katolik?

Widać to chociażby przy okazji uczestnictwa w wyborach, czy to prezydenckich, parlamentarnych czy samorządowych. Osoby regularnie uczestniczące w praktykach religijnych istotnie częściej przyznają się do udziału w głosowaniu niż ci, którzy praktykują okazjonalnie lub w ogóle nie uczestniczą w mszach i nabożeństwach.

Tabela 3. Zaangażowanie religijne a udział w wyborach
Uczestnictwo w praktykach religijnychDeklaracje uczestnictwa w wyborach:
prezydenckich w X 2005 r.samorządowych w XI 2006 r.parlamentarnych w X 2007 r.
Kilka razy w tygodniu737775
Raz w tygodniu667574
1–2 razy w miesiącu656571
Kilka razy w roku556056
W ogóle nie uczestniczy545358

Zaangażowanie w praktyki religijne, jak się okazuje, wyraźnie sprzyja również przekonaniu o skuteczności wspólnych działań na rzecz swojego środowiska społecznego. Wśród osób najczęściej praktykujących przekonanie o tym, że ludzie, działając wspólnie z innymi, mogą pomóc potrzebującym lub rozwiązać niektóre problemy swojego środowiska, osiedla, wsi lub miasta, wyraziło w tym roku blisko trzy czwarte badanych (72%), podczas gdy w grupie w ogóle niepraktykujących odsetek ten wyniósł 57% .

Tabela 4. Zaangażowanie religijne a wiara w skuteczność wspólnego działania na rzecz swojej społeczności
Uczestnictwo w praktykach religijnychOdsetki deklarujących, że ludzie tacy jak oni działając wspólnie z innymi mogą pomóc potrzebującym lub rozwiązać niektóre problemy swojego środowiska, osiedla, wsi lub miasta (według terminów badań)
2002200420062008
Kilka razy w tygodniu63616572
Raz w tygodniu52556767
1–2 razy w miesiącu40515767
Kilka razy w roku48556361
W ogóle nie uczestniczy45485157

Co jednak najważniejsze, wraz ze wzrostem religijności, mierzonej uczestnictwem w praktykach religijnych istotnie wzrasta zaangażowanie obywateli w pracę społeczną na rzecz społeczności lokalnych. Osoby najczęściej praktykujące religijnie ponad dwukrotnie częściej niż ci, którzy w ogóle nie praktykują (63% wobec 29%) przyznają, że zdarzyło im się dobrowolnie i nieodpłatnie pracować na rzecz swojego środowiska, kościoła, osiedla, wsi, miasta, bądź też angażować się społecznie na rzecz potrzebujących .

Tabela 5. Zaangażowanie religijne a doświadczenia w pracy społecznej na rzecz społeczności lokalnej
Uczestnictwo w praktykach religijnychOdsetki deklarujących, że zdarzyło się im dobrowolnie i nieodpłatnie pracować na rzecz swojego środowiska, kościoła, osiedla, wsi lub miasta albo też pracować społecznie na rzecz potrzebujących (według terminów badań)
2002200420062008
Kilka razy w tygodniu73687263
Raz w tygodniu61605650
1–2 razy w miesiącu55545845
Kilka razy w roku54565343
W ogóle nie uczestniczy48464029

Między prywatyzacją a wspólnotowością

Wyniki realizowanych przez CBOS badań wskazują na to, że proces sekularyzacji w jego wąskim znaczeniu (jako „odkościelnienie”, a więc zerwanie łączności z Kościołem w sensie instytucjonalnym, poprzez zaprzestanie lub wyraźne ograniczenie uczestnictwa w praktykach religijnych, jak również jako wyraźne ograniczenie znaczenia religii w życiu społecznym) nie ma wyraźnego zastosowania w Polsce. Wskazują na to nie tylko pozostające na stałym poziomie deklaracje Polaków dotyczące wiary i praktyk religijnych – zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych, ale także ich subiektywne poczucie religijności oraz przekonanie o utrzymywaniu się społecznego znaczenia religii na dawnym poziomie, a nawet o jego wzroście w ostatnim czasie. Silne przywiązanie Polaków do tradycji religijnych oraz kościelnych obrzędów towarzyszących istotnym wydarzeniom w życiu, takim jak narodziny, ślub czy śmierć, pozwalają dodatkowo przypuszczać, że religijność w sensie rytualistycznym nieprędko straci na znaczeniu.

poprzednia strona 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 następna strona

Dziś i jutro polskiej wiary

Bez Ciebie nie przetrwa WIĘŹ! Jak możesz pomóc?