Czytelnia

Anna Karoń-Ostrowska

Anna Karoń-Ostrowska, Zrozumieć Papieża od wewnątrz, WIĘŹ 2001 nr 7.

Wielkość i niezwykłość dzieła Weigela polega na tym, że umie on łączyć to, co wewnętrzne, z tym, co zewnętrzne. Obok wnikliwych dociekań „od wewnątrz” nad osobowością i duchowością Papieża, z niezwykłą rzetelnością śledzi i opisuje – rok po roku, dzieło po dziele, pielgrzymka po pielgrzymce – całą działalność publiczną Jana Pawła II. Weigel łączy w sobie błyskotliwy talent pisarski – czyniąc z życia Karola Wojtyły fascynującą opowieść, którą czyta się jednym tchem, niemal jak kryminał – z erudycją filozoficzną i teologiczną, które pozwalają mu wnikliwie interpretować twórczość naukową Karola Wojtyły, a potem kolejne encykliki, katechezy, inne ważne dokumenty pontyfikatu, jak również poezje i dramaty. Barwne opisy rozmów i spotkań, pełne żywych dialogów, a czasem nawet prawie sensacyjnych, mało znanych zdarzeń – jak np. wielki spór z jezuitami, reforma Kurii Rzymskiej czy spotkania z Sacharowem – przeplatają się z poetyckimi szkicami, odsłaniającymi misteryjny wymiar sakry biskupiej Karola Wojtyły czy nałożenia paliusza. Obok nich mamy intelektualne syntezy roli tego pontyfikatu w historii – i dane liczbowe charakteryzujące działalność publiczną Jana Pawła II.

Żeby trzymać się konkretów, podaję za Weigelem niektóre z liczb: w dwudziestą rocznicę wyboru Karol Wojtyła był dziesiątym z najdłużej sprawujących ten urząd papieży w historii. Odbył 84 zagraniczne pielgrzymki i 134 duszpasterskie wizyty we Włoszech, przebył ponad milion kilometrów – niemal trzykrotną odległość Ziemi od Księżyca. Podczas 720 dni pielgrzymowania poza Rzymem wygłosił 3078 kazań i homilii. Żaden człowiek w historii świata nie przemawiał do tylu osób z tak wielu różnych kulturowo środowisk. „Insegnamenti di Giovanni Paolo II”, czyli drukowany zapis jego nauk, zajmuje ponad trzy metry bieżące bibliotecznych półek. Papież odbył 877 audiencji generalnych, w których wzięło udział prawie 14 milionów osób, a podczas audiencji prywatnych – ponad 15 tysięcy. W czasie siedmiu konsystorzy powołał 159 nowych kardynałów, w dwudziestą rocznicę pontyfikatu 101 ze 115 członków kolegium uprawnionych do głosowania w konklawe pochodziło z jego mianowania.

George Weigel tak komentuje te dane liczbowe: Te liczby i fakty świadczą o ogromnej energii Papieża. Liczby te mówią także o dokonaniach, które nadadzą kształt życiu Kościoła katolickiego – a także niezliczonym ludzkim „światom w świecie”, o które ociera się Kościół w III tysiącleciu historii chrześcijaństwa.

Weigel nazywa Jana Pawła II odnowicielem i reformatorem Kościoła, który przygotował do wypełnienia nowych zadań w XXI wieku chrześcijaństwa. Określa go też jako twórcę nowego modelu papiestwa. Karol Wojtyła wykreował ten nowy model właściwie „z marszu”. 22 października 1978 roku, podczas uroczystości inauguracji pontyfikatu, świat poznał Jana Pawła II, który bardzo różnił się od swych poprzedników. Silnie zadziałała tu „teologiczna pewność siebie” – cecha, na którą już wcześniej zwrócili uwagę papiescy biografowie. Karol Wojtyła wydaje się pozbawiony lęku, kompleksów, nie ma w nim niepewności. Od początku nie był zakłopotany nową wielką funkcją i tym, że patrzy na niego krytycznie cały świat. Był jakby „przygotowany” do sprawowania najwyższego w Kościele urzędu. Była to głęboka wewnętrzna pewność, nie wynikająca z manii wielkości, ale z zaufania Bogu. Jan Paweł II powiedział Weigelowi, że jeżeli Duch Święty uważał za stosowne powołanie biskupa Krakowa na urząd biskupa Rzymu i pasterza Kościoła powszechnego, to musiało być coś takiego w jego doświadczeniu, co mogło być użyteczne dla innych. Co to takiego? Na czym polegała ta inność propozycji Jana Pawła II dla Kościoła i świata?

poprzednia strona 1 2 3 4 5 6 następna strona

Anna Karoń-Ostrowska

Bez Ciebie nie przetrwa WIĘŹ! Jak możesz pomóc?