Czytelnia

Nawet Kościół często nie umie rozpoznać wartości ludzi z upośledzeniami. To jest tak, jakby nasze społeczeństwo nie potrafiło przyznać się, że ci ludzie są w pełni ludźmi, że straszliwie cierpią z powodu odrzucenia i pogardy. Bez wątpienia Kościół i społeczeństwo uznają, że ważne jest, by „zrobić coś” dla nich i dla ich rozgoryczonych rodziców, ale rzadko dostrzegają, że właśnie ci ludzie mają coś do zaoferowania w zamian.

Jean Vanier, Serce Arki, tłum. E. Osiecki SVD, s. 26.