Komentarze
blog ogólny
Forum Romanum
30 marca 2015
Monika WaluśPapież i kobiety
– Nie ma w historii Kościoła drugiego papieża, który poświęcił w swoim nauczaniu tyle uwagi kobietom, co Jan Paweł II. Bez precedensu w historii papiestwa jest liczba poświęconych im pism oraz promocja ich roli i wpływu na społeczeństwo i Kościół. Do dziś czytane i rozważane są np. list apostolski „Mulieris Dignitatem” z 1988 r., „List do kobiet”, list do kobiet „A ciascuna di voi” na IV światową konferencję o kobiecie w Pekinie, obszerne fragmenty z „Vita Consecrata”, w których papież wprost nawołuje do wzmocnienia roli i znaczenia kobiet w duszpasterstwie, formacji, w decyzjach w Kościołach lokalnych.
To on publicznie przeprosił za zbyt małe docenianie charyzmatów kobiecych w historii Kościoła i winy synów Kościoła wobec nich. Nie wahał się mówić o potrzebie większego uznania zaangażowania kobiet i ich darów. Jest pierwszym i jedynym papieżem w historii Kościoła, który ważnym tematem posługi uczynił nauczanie na temat kobiet, ich promocję w Kościele i społeczeństwie. Przyjął, wzmocnił i poszerzył intuicje Jana XXIII, który zaprosił kobiety jako audytorki na II Sobór Watykański i zapowiedział „czas kobiet”. W czasie pontyfikatu Jana Pawła II temat kobiecy na stałe zadomowił się w popularnym nauczaniu Kościoła i stał się jego elementem zarówno w zgromadzeniach zakonnych, seminariach duchownych, jak i wspólnotach oraz grupach formacyjnych i modlitewnych. Dzięki niemu pojawiła się tematyka kobieca w debatach kościelnych, na konferencjach i sympozjach.
Jeszcze mocniej niż słowa zadziałały czyny papieża – gdyby nie beatyfikacja czy kanonizacja, wiele znaczących kobiet Kościoła polskiego zauważano by dotąd jedynie w wąskich kręgach specjalistów czy wspólnot. To dzięki wyniesieniu na ołtarze stały się znane wielkie wychowawczynie Polek – bł. Marcelina Darowska i jej system wychowania kobiet jako samodzielnie myślących, wykształconych i zaradnych żon i matek; św. Urszula Ledóchowska, jedna z najbardziej energicznych, podróżujących i wykształconych kobiet w Polsce; bł. Franciszka Siedliska i bł. Celina Borzęcka, jako jedne z pierwszych wspierających Polonię w Ameryce, i inne. Popularne dziś nauczanie i kanonizacja św. Faustyny nie byłyby wcale oczywiste bez mocnego wpływu Jana Pawła II. Papież nie bał się promowania mocnych, energicznych kobiet z autorytetem i siłą charakteru, także tych, które były uznawane za kontrowersyjne, wręcz podejrzane w niektórych kręgach, nie ukrywał, że korzysta z wiedzy i doświadczenia kobiet w swym otoczeniu, przyjmował wiele ich uwag i porad.
Niewątpliwie Jan Paweł II, zgodnie ze swoją wrażliwością, mocno akcentował pewne aspekty nauczania o kobiecie – uwypuklał rolę macierzyństwa, zarówno w kontekście refleksji mariologicznej, jak i antropologicznej. Wzywał panie do stworzenia nurtu nowego feminizmu, który nie jest mechanicznym naśladowaniem mężczyzn, a wkładem ze swoich niepowtarzalnych darów, apelował, by budowały cywilizację miłości, w której najsłabsi będą bezpieczni.
Jan Paweł II otworzył zupełnie nowy dział w nauczaniu Kościoła. Zadaniem jego uczniów i uczennic jest kontynuacja wyznaczonych kierunków.
Wypowiedź w ankiecie Katolickiej Agencji Informacyjnej „Co pozostało do realizacji z nauczania św. Jana Pawła II?”
Komentarze:
Komentarze niepołączone z portalem Facebook
Komentarz pojawi się po zaakceptowaniu przez moderatora.
